- griuvena
- griùvena sf. (1) 1. BŽ328 nugriuvusi (kranto) žemė. 2. prasta troba, laužynė: Miestelis sudegė, tik toji viena griuvena prekyvietėje nesudegė rš.
Dictionary of the Lithuanian Language.
Dictionary of the Lithuanian Language.
griuvena — griùvena dkt. Pir̃ksiu automobi̇̀lį, jeigu ji̇̀s nėrà visái griùvena … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas